Betterlands is het nieuwste album van de Frans-Belgische groep Orlando van Toine Thys. De groep bestaat uit Toine Thys op tenorsax, basklarinet en elektronica, Teun Verbruggen op drums , Maxime Sanchez op piano en Florent Nisse op contrabas. Orlando was de titel van een compositie van Thys maar is inmiddels de naam van zijn groep. Toine is leider van vele eigen projecten en ook een veel gevraagd sideman, hij is actief in natuurlijk zijn vaderland België maar ook in Frankrijk, Nederland en ook in West Afrika, Zuid-Korea en Canada, hij behoort tot de absolute Europese top wat betreft tenorsax en basklarinet. Net als de held Orlando van Virginia Woolf is het gelijknamige project van Thys erop gericht lang mee te gaan. Dit is het tweede album van deze groep, het eerste werd alom geprezen door de pers en ontving de Octave de la Musique. De Fransen Sanchez en Nisse zijn overgebleven op dit album, de twee hebben samen ook een prima album gemaakt met Flash Pig kwartet. Teune Verbruggen vervangt Antoine Pierre op drums.

De titel “Betterlands” van dit album getuigt wel van de sociale inspiraties van Toine, iets dat zeker in deze duistere tijden een welkome signalering is van deze fameuze muzikant. In het openingsnummer “Curandero” verwerkt Toine elektronische effecten samen met zijn tenorspel, iets dat mij niet echt kan charmeren, als gewoonlijk ben ik wars van overbodige elektronica, ouderwets, het zal wel. In “Quartography”, alweer een woordspeling, haalt Toine de basklarinet tevoorschijn, samen met het subtiele spel van Teun en de solo van Sanchez zorgt dit voor een prachtig, subtiel geheel. Dezelfde serene sfeer treffen we aan in “Thurst day” met Toine dit maal op de tenorsax. In “Flying Whale” kunnen we genieten van een fenomenale solo van Florent op zijn bas, super. “En minder bàt” (Noors voor ‘een kleinere boot”) heeft een Skandinavisch tintje, dus kalm en nostalgisch.

“Happy Five” verwijst min of meer naar de Afrikaanse invloeden op Toine’s muzikale roots. “In “Explosive Breeders” is er een fraaie muzikale band tussen Thys en Sanchez waarbij de klank van hun instrumenten bijna versmelten tot een geluid, bijzonder! In “Summer Body” is er sprake van een subtropisch sfeertje met vrolijke swingende klanken, echte zomer muziek. Het album wordt afgesloten met “Requiem”, verstilde muziek gedragen door contrabas en piano waarna de tenorsax zachtjes invalt, een fraai gedragen einde van een, zoals gewoonlijk bij Thys, heerlijk album.

Jan van Leersum